မင္းကေလညွင္း ၊ ငါပန္းခင္းဆုိ
တုိးေဝွ႕ေလေျပ ၊ ထိေတြ႕ေစေတာ့
တစ္ပြင့္ပန္းျဖစ္ ၊ ဘဝစစ္တြင္
ရပ္တည္ခ်င္ခဲ့ ၊ ၾကင္နာရက္တုိ႔
ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္း ၊ ဘဝလမ္းမွာ
ေပ်ာ္ခ်င္မိတယ္ ၊ ခ်စ္တဲ့သူရယ္…….
မင္းကေနမင္း ၊ ငါလမင္းဆုိ
ေနမင္းအလင္း ၊ ခံယူျခင္းျဖင့္
ေပ်ာ္ရႊင္စဥ္ႏႊဲ ၊ ဘဝပြဲကုိ
ေကာင္းကင္ခရီး ၊ တူလည္စီးလုိ႔
ကုန္လြန္လုိက္ခ်င္ ၊ ဆႏၵတြင္လည္း
ေက်နပ္မိတယ္ ၊ ခ်စ္တဲ့သူရယ္……
ေလာကေဘးဆုိး ၊ ဘဝမ်ဳိးေၾကာင့္
တုိင္တည္ကာထား ၊ ႏွစ္ဦးသားလည္း
တူညီကြဲလြဲ ၊ ေဝးလြင့္ဆဲပင္
ေတြးစိတ္ရင္ထဲ ၊ ႏွလုံး သဲ က
ထိေတြ႔ေလညွင္း ၊ ရနံ႔သင္းလည္း
လြမ္းရက္ေတြသီ ၊ လြမ္းရေလၿပီ……
ေဝးဖုိ႔ဖန္လာ ၊ ကံၾကမၼာရယ္
စုံဆည္းဖုိ႔ေရး ၊ ဘယ္လုိေတြးလည္း
စည္းတစ္ခုျခား ၊ ဘဝမ်ားက
ဖန္ဝါေနမင္း ၊ စႏၵာလင္းဖုိ႔
အလင္းေရာင္ေပး ၊ လင္းေနေသးလည္း
ခ်စ္ရက္နဲ႔ပဲ ၊ လြမ္းေနရၿပီ….
ေတြးစိတ္ရင္ထဲ ၊ ႏွလုံး သဲ က
ထိေတြ႔ေလညွင္း ၊ ရနံ႔သင္းလည္း
လြမ္းရက္ေတြသီ ၊ လြမ္းရေလၿပီ……
ေဝးဖုိ႔ဖန္လာ ၊ ကံၾကမၼာရယ္
စုံဆည္းဖုိ႔ေရး ၊ ဘယ္လုိေတြးလည္း
စည္းတစ္ခုျခား ၊ ဘဝမ်ားက
ဖန္ဝါေနမင္း ၊ စႏၵာလင္းဖုိ႔
အလင္းေရာင္ေပး ၊ လင္းေနေသးလည္း
ခ်စ္ရက္နဲ႔ပဲ ၊ လြမ္းေနရၿပီ….
No comments:
Post a Comment